Top 10 Oudste Gebouwen Ter Wereld

De oudste gebouwen ter wereld werpen een licht op het prille begin van de beschaving. Zij helpen ons ook het intellect van de mens in het voorbije tijdperk te begrijpen en hoe het zich heeft ontwikkeld.

10. Sechin Bajo, Peru - 3500 v. Chr.

Sechin Bajo is een archeologische vindplaats van 30 hectare groot, 370 kilometer ten noorden van Lima, Peru, in de Casma-vallei. Sechin Bajo heeft gebouwen uit de tijd dat het bewoond was. Aangenomen wordt dat het in 1800 en 1900 v. Chr. de hoofdstad was van de pre-Incaanse cultuur. Recente archeologische opgravingen hebben een cirkelvormig stenen plein van rond 3500 v. Chr. aan het licht gebracht. Sechin Bajo is vermoedelijk het oudste complex in de Nieuwe Wereld en maakt deel uit van een grotere archeologische site die het Sechin Complex wordt genoemd.

9. Pentre Ifan, Wales - 3500 BCEPentre Ifan, Wales.

De grafkamer van Pentre Ifan is een megalithische (steenachtige) grafkamer in Pembrokeshire, Wales. Gebouwd rond 3500 v. Chr., betekent het Ivan's Village en is het de populairste megalithische site van het land. De grafkamer van Pentre Ifan ontstond nadat bij opgravingen in het gebied een 16 ton zware en 5 meter lange deksteen werd gevonden die balanceerde op drie enorme stenen op 2,4 meter boven de grond. De deksteen wijst naar de rivier de Nevern en de vallei.

8. Listoghil, Ierland - 3550 v. Chr.

Listoghil is een historische centrale graftombe te midden van andere graven in Carrowmore in het graafschap Sligo, Ierland. De graven van Carrowmore vormen een van de vier belangrijkste doorgangsbegraafplaatsen van het land. Listoghil werd vermoedelijk in 3550 v. Chr. gesticht. De graftombe is uniek omdat het de enige is met een 15 meter hoge cairnbedekking, voordat hij werd geplunderd voor stenen om muren te bouwen. Voordat hij vernield werd, had de cairn een diameter van 32 meter. De graftombe van Listoghil heeft ook megalithische gravures aan de voorkant en aan de binnenkant van een van de stenen pilaren. Pogingen om de tombe in 2003 te reconstrueren bleken controversieel over de manier waarop dit moest gebeuren om de historische authenticiteit ervan te herstellen en vast te leggen.

7. West Kennet Long Barrow, Engeland - 3650 v. Chr.

West Kennet Long Barrow is een cluster van graftombes die dateren uit 3650 v. Chr., een tijdperk dat bekend staat als de nieuwe steentijd. Deze graven bevinden zich in Wiltshire, Engeland en vele mensen werden hier gecremeerd en begraven voordat de graven in 2000 v. Chr. werden gesloten, na minstens 1000 jaar te zijn gebruikt, aldus de English Heritage Organization. De afsluiting van de hoofdgang geschiedde met aarde, stenen, puin en brokstukken en de voorhof met sarsen zandstenen keien. Bij opgravingen in 1859 en 1955-1956 werden aardewerk, stenen werktuigen zoals dolken, en kralen opgegraven die dateren van tussen 3000 en 2600 v. Chr.

6. Ggantija, Malta - 3700 v. Chr.

De Ggantija-tempels staan op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO in Xaghra op het eiland Gozo, Malta. Deze twee tempels dateren volgens Heritage Malta uit de periode tussen 3600 en 3200 v. Chr. De tempels van Ġgantija behoren tot de oudste vrijstaande monumenten ter wereld en gaan vooraf aan Stonehenge en de Egyptische piramides. De tempels, gelegen op een terrein van 3,155 hectare, vallen op door hun enorme constructies uit de Bronstijd. De ruimte tussen de binnenkamers en de buitenmuren van de tempels is opgevuld met stenen en aarde die de structuur bijeenhouden. De tempelbouwers gebruikten ook stenen van plaatselijke oorsprong om de tempels te bouwen. Harde koraalkalksteen werd gebruikt voor de buitenmuren en zachte globigerina Malta kalksteen voor de binnenmuren zoals altaren, deuropeningen en decoratieve platen.

5. Knap van Howar, Schotland - 3700 v. Chr.

De Knap of Howar is een neolithische (nieuwe steentijd) site in Papa Westray Island in Orkney, Schotland. Het gebouw dat op de site bewaard is gebleven, wordt beschouwd als het oudste stenen huis in Noord-Europa, en dateert van 3700 en 3500 v. Chr. Op de Knap of Howar staan twee huizen die als boerenhoeve worden aangeduid. Ze zijn opgetrokken in een constructie van droge stenen met een aangrenzende doorgang ertussen. De huizen hebben twee kasten en stallen en werden volgens de Papay Development Trust 500 jaar bewoond. De stenen muren van de hoeve zijn volgens Ancient History 1,6 meter hoog. Uit archeologische opgravingen, in 1930 en 1970, blijkt dat deze structuren bovenop een oudere site werden gebouwd en de kern vormden van een landbouwbedrijf in die tijd.De twee huizen zijn bewaard gebleven door opwaaiend zand.

4. Monte D'Accoddi, Italië - 4000 v. Chr.

Monte d' Accoddi is een archeologische vindplaats die in 1954 werd ontdekt en zich bevindt in Sassari; Noord-Sardinië, Italië, en wordt wel de trappiramide van Italië genoemd. De oudste delen van deze site dateren van 4000 tot 3650 v. Chr. Historici hebben aangenomen dat het een altaar of een tempel is geweest, omdat er geen ingangen of kamers zijn. Monte d' Accoddi heeft een basis van 27 meter bij 27 meter en een hoogte van 5,5 meter. De Monte d' Accoddi heeft een platform van 12,5 meter bij 7,2 meter dat toegankelijk is via een helling. Deze site is de meest grondige weergave van de prehistorie van Sardinië, omdat het de meest vitale elementen van innovatie en traditie bevat tijdens de overgang van het Neolithicum (nieuwe steentijd), naar het Eneolithicum (overgang tussen het Neolithicum en de Bronstijd) volgens het historische verslag van de Universiteit van Sassari.

3. Tumulus Saint-Michel, Frankrijk - 4500 v. Chr.

De Tumulus Saint-Michel is een stenen grafheuvel ten oosten van Carnac in het noordwesten van Frankrijk. Deze grafheuvel dateert uit 4500 v. Chr. en is 12 meter hoog, 125 meter lang en 60 meter breed, waarmee het de grootste grafheuvel van het Europese vasteland is. Op de top van de Tumulus Saint-Michel staat een kapel die een prachtig uitzicht biedt op het prachtige landschap, de baai van Quiberon en het schiereiland Rhuys. De kapel is gewijd aan de aartsengel Michaël. Bij opgravingen vonden archeologen prestigieuze voorwerpen van Italiaans jadeiet, een bewijs dat de grafheuvel volgens het Centre National des Monuments van Frankrijk een begraafplaats was van een persoon met een hoge sociale status.

2. Tumulus van Bougon, Frankrijk - 4700 v. Chr.

De Tumulus van Bougon is een reeks van vijf grafheuvels uit 4700 v. Chr., in de Bougon-regio in West-Frankrijk. Deze necropolen uit de Nieuwe Steentijd werden in 1840 door archeologen ontdekt en zijn de oudste grafheuvels van Europa. Grafheuvels zoals de Tumulus van Bougon werden gemaakt van zware platen waarvan sommige tot 90 ton konden wegen. De Tumulus van Bougon geven een voorproefje van de geschiedenis van de mensheid in het Neolithicum, en het ontstaan van agrarische gemeenschappen, nieuwe technologieën zoals het polijsten van stenen, weven, pottenbakken, en menselijke nederzettingen volgens Memo Travel. In het Neolithicum werden de doden namelijk begraven met offergaven, en opgravingen hebben de bovengenoemde levensstijl bewezen.

1. Barnenez, Frankrijk - 4850 v. Chr.

De Cairn van Barnenez, gelegen in Bretagne, Frankrijk, is een van de oudste bouwwerken op aarde en dateert van 4850 v. Chr. Deze cairn is 72 meter lang, 20 tot 25 meter breed en 9 meter hoog, en heeft 11 grafkamers met doorgangen. Het is een weergave van het neolithicum toen het gebruik van gepolijste steen, veeteelt en landbouw begon, aldus het Centre National des Monuments van Frankrijk. De Cairn van Barnenez ligt op de top van een heuvel langs de kust van het Kanaal. Hij valt op door zijn lange vorm en de gekartelde rangschikking van de stenen die er deel van uitmaken. De stenen hebben V-vormige gravures en gestippelde assen. De Cairn van Barnenez weegt naar schatting tussen de 12.000 en 14.000 metrische ton. De ingangen van de grafkamers zijn naar het zuidoosten gericht in de richting van de zonsopgang.