Top 10 Gevaarlijkste Dieren Van Het Amazoneregenwoud
Het Amazoneregenwoud is een begeerde droom van vele natuurliefhebbers vanuit de hele wereld. Een bezoek brengen aan het grootste tropische regenwoud ter wereld is echter niet vrij van gevaren, aangezien het regenwoud enkele van de gevaarlijkste en dodelijkste dieren herbergt die we kennen. Het Amazonegebied in Zuid-Amerika, Brazilië is de thuisbasis van de machtige jaguar, de krachtige groene anaconda, de zeer giftige pijlgifkikkers, schokkende elektrische palingen, vleesetende piranha's en nog veel meer gevaarlijke wezens. Bezoekers van het Amazonegebied worden dan ook geadviseerd om tijdens hun bezoek aan de regenwouden altijd voorzichtig te zijn en zich goed bewust te zijn van hun omgeving. In de onderstaande lijst beschrijven we enkele van de gevaarlijkste dieren van het Amazoneregenwoud en waarom we ze zo beschouwen. We mogen echter niet vergeten dat de meeste van deze dieren die hieronder worden genoemd, bedreigd worden door menselijke activiteiten. Je kunt je afvragen wie is dodelijker wij de mens, of zij? En prangende vraag waar we moeten over nadenken.
10. Reuzenduizendpoot (Scolopendra gigantea)
De Peruaanse gigantische geelpoot duizendpoot, of de Amazone gigantische duizendpoot, is een van de grootste duizendpootsoorten ter wereld. Het dier is ongeveer 30 cm lang en jaagt op een grote verscheidenheid aan dieren. Interessant genoeg is het dieet van de duizendpoot niet alleen gebaseerd op andere ongewervelde dieren, maar het kan ook grotere dieren overweldigen en doden, zoals hagedissen, slangen, kikkers, muizen, vleermuizen en vogels ter grootte van een mus. De belangrijkste wapens van de duizendpoot voor het doden van prooien zijn een paar aangepaste poten, de zogenaamde forcipules. De duizendpoot gebruikt de forcipules om het lichaam van het slachtoffer te penetreren en een zeer giftig gif in de bloedbaan te injecteren. Deze dodelijke wezens kunnen zelfs de wanden van grotten opklimmen waar ze prooien als vleermuizen kunnen vastgrijpen en manipuleren met slechts een paar poten bevestigd aan de wand de grot. Een kind van vier jaar oud is naar verluidt gedood door het gif van de duizendpoot.
9. Mug (Nematocera)
Voor een bezoeker van het Amazoneregenwoud zijn muggen misschien wel de gevaarlijkste schepsels. Muggen gedijen goed in warme en vochtige tropische omgevingen en het Amazoneregenwoud biedt de ideale omstandigheden voor deze insecten. De muggen kunnen fungeren als vectoren van ziekteverwekkers die malaria en gele koorts veroorzaken. Toeristen in het Amazonegebied wordt geadviseerd om alle noodzakelijke voorzorgsmaatregelen te nemen om muggenbeten te vermijden, waaronder gele koorts vaccinaties en muggenafstotende middelen en andere gerelateerde preventieve maatregelen te nemen.
8. Braziliaanse zwerfspin (Phoneutria nigriventer)
De Braziliaanse zwerfspin is de meest giftige spin ter wereld. Zelfs de wetenschappelijke naam van de spin Phoneutria betekent 'moordenares' in het Grieks. De spinnen worden zwervende spinnen genoemd, omdat ze 's nachts het liefst op de bodem van de jungle kruipen op zoek naar een prooi in plaats van webben te bouwen en er te verblijven. Overdag verbergen de spinnen zich op verschillende plaatsen, waaronder de bananenplant. De spinnen kunnen ook in menselijke nederzettingen ronddwalen waar ze zich in huizen en auto's kunnen verstoppen. Als ze door mensen worden gestoord, kunnen ze bijten. De kleine afmetingen van deze spinnen maken het nog moeilijker om ze te detecteren. Voor 1996, toen een tegengif werd gevonden, stierven 14 mensen aan de beten van de Braziliaanse loopspin. Het gif van de spin veroorzaakt extreme pijn en ontsteking, evenals verlies van spiercontrole, wat kan leiden tot verlamming van de luchtwegen met de dood als gevolg. Uit Zuid-Amerika geïmporteerde bananen zijn zeldzame gevallen gemeld waarbij de Braziliaanse zwerfspin naar andere landen werd vervoerd.
7. Jaguar (Felis onca)
De jaguar is na de tijger en de leeuw de op twee na grootste grote kattensoort, de jaguar is een charismatisch dier uit de Amazone. De jaguar is een verplichte carnivoor en is goed aangepast om te doden. Het dieet van de jaguar is breed en gevarieerd en omvat minstens 87 soorten. Hoewel de mens niet in dit dieet voorkomt, is het voor een jaguar gemakkelijk om een volwassen mens te doden. De jaguar kan in Zuid- en Midden-Amerika vrijwel elke gewervelde oever- of landwervelwervel in Zuid- en Midden-Amerika aan en heeft een voorkeur voor grote prooien. Volwassen kaaimannen, capibara's, tapirs, pekari's, herten, enzovoorts, zijn allemaal potentiële prooien voor jaguars. De jaguar is een efficiënte moordmachine die gebruik maakt van verstikking en diepe keel-beet techniek om zijn prooi te doden. Een andere techniek die uniek is voor de jaguar is het rechtstreeks bijten door de temporele botten van de schedel en het doorboren van de hersenen. In het geval van kaaimannen springt de jaguar op de rug van de prooi en snijdt zijn nekwervels af, waardoor de jaguar de prooi immobiliseert. Voor kleinere prooien, zoals honden, is een eenvoudige veeg met de poot voldoende om te doden. Het is begrijpelijk hoe kwetsbaar en hulpeloos een mens zou zijn voor dit krachtige roofdier. Omdat de Amazonewouden in een snel tempo uitgeput raken, neemt ook de kans op ontmoetingen tussen mensen en jaguars toe.
6. Sidderaal (Electrophorus electricus)
Een schokkend gevaar schuilt in de wateren van de Amazonerivier in Brazilië. De elektrische aal is geen echte aal, maar een mesvis die een enorme elektrische schok kan geven aan degenen die hem bedreigen. Dankzij drie paar buikorganen van de vis kan hij voldoende elektriciteit opwekken om een volwassen mens te bedwelmen. De palingen gebruiken hun stroomopwekkende vermogen om hun prooi te verlammen alvorens ze te consumeren. Dodelijke aanvallen op mensen zijn zeldzaam, maar niet geheel onbestaande. Een enkele schok kan een mens zo verlammen dat hij of zij stopt met ademen en zelfs in ondiep water verdrinkt. Meerdere schokken kunnen bij mensen zeker leiden tot ademhalingsproblemen. Er zijn gevallen bekend waarin de vissen in het verleden schokken hebben toegebracht die sterk genoeg waren om paarden en zelfs een volwassen kaaiman te doden.
5. Zwarte kaaiman (Melanosuchus niger)
De zwarte kaaiman is een van de grootste nog bestaande leden van de Alligatoridae familie. Het enorme roofdier leeft in de meren, langzaam stromende rivieren en in de seizoensgebonden ondergelopen savannes in het Amazonegebied. Het wordt beschouwd als het grootste roofdier van het Amazone ecosysteem en voedt zich met een verscheidenheid aan vogels, reptielen, vissen en zoogdieren. Het machtige wezen is in staat om elk dier op te nemen dat zich onbewust op zijn grondgebied begeeft, en dat geldt ook voor de mens. Tussen januari 2008 en oktober 2013 vielen zwarte kaaimannen 43 mensen aan, maar minder dan een vijfde van deze aanvallen was met dodelijke afloop.
4. Kogelmier (Paraponera clavata)
De kogelmier, genoemd naar zijn krachtige steek, is een van de wezens van het Amazoneregenwoud die het best vermeden wordt. Deze kleine gevaarlijke insecten zijn in staat om beten te veroorzaken die ondraaglijke pijn kunnen veroorzaken in het gebeten gebied. De Schmidt steek pijnindex geeft de angel van de kogelmier aan als de meest pijnlijke steek aan met een '4+' classificatie boven die van de Tarantula havik. Sommige slachtoffers beweren dat de pijn gelijk is aan die van een kogelschot. Eenmaal gebeten, krijgt het slachtoffer een alomtegenwoordige pijn die slachtoffers meer dan 24 uur lang kan kwellen.
3. Piranha (Serrasalminae)
Een piranha is een van de gevaarlijkste aquatische bewoners van het Amazonegebied. Piranha's zijn zoetwatervissen die berucht zijn om hun krachtige kaken en messcherpe tanden. Ze hebben een van de sterkste beten onder de benige vissen en de zwarte piranha's beet is een van de krachtigste beten onder de gewervelde dieren. De beet van de piranha kan gemakkelijk door al het vlees scheuren, ook door dat van de mens.
Maar zijn piranha's menseneters? Van piranha's is bekend dat ze bij een aantal gelegenheden menselijk vlees hebben verslonden. In 2015 werd een meisjeslichaam dat gedeeltelijk door piranha's werd opgegeten, gevonden in een van de Maicuru rivier in Brazilië. Het meisje was met haar grootmoeder en vier andere kinderen op een boot aan het varen toen de boot tijdens een storm kapseisde. Het is nog steeds niet duidelijk of de piranha's haar hebben gedood of dat de piranha's zich na haar verdrinking met haar hebben gevoed. Vergelijkbare gevallen zijn elders gemeld. Ondanks het feit dat de vis naar verluidt zo gevaarlijk is, hebben de mensen de vis naar hun tafels gebracht en ook gereedschappen en wapens gemaakt met behulp van piranha-tanden en -graten.
2. Pijlgifkikker (Dendrobatidae)
Pijlgifkikkers zijn misschien wel de dodelijkste dieren die op aarde leven. Deze felgekleurde kleine kikkers die in het Amazonegebied leven lijken misschien mooi voor ons, maar de huid van sommige van deze soorten herbergen vergif dat dodelijk genoeg is om 10 volwassen mensen te doden. De pijlgifkikkers hebben hun naam te danken aan de pijlen die bedekt zijn met het gif dat door deze kikkers wordt geproduceerd en die door de inheemse jagers worden gebruikt om op dieren en ook op vijanden te jagen.
De gouden gifkikker (Phyllobates terribilis) is een van de meest giftige soorten van de pijlgifkikkers. Het gif dat deze kikkers produceren wordt batrachotoxine genoemd. Het gif is zo krachtig dat het zelfs in minuscule hoeveelheden verlamming en de dood kan veroorzaken wanneer het in de bloedbaan terechtkomt.
1. Groene anaconda (Eunectes murinus)
De groene anaconda is een niet giftige slang die in het Braziliaanse Amazonegebied en sommige andere delen van Zuid-Amerika voorkomt. Het is een van de meest gevreesde en vereerde soorten van de Amazone. De groene anaconda's leven in moerassen, langzaam stromende beken en moerassen van de Amazone waar ze bijna volledig ondergedompeld blijven in het water, wachtend op een nietsvermoedende prooi die op het water komt drinken. Hoewel de slangen op het land traag zijn, zijn ze strak en sluipend in het water. Zodra ze hun prooi vangen in hun dodelijke spiraal, zijn de laatste momenten van de prooien nabij, wanneer de slangen hun prooi verstikken tot de dood. Hoewel er nog geen bewijs is geregistreerd, zijn de groene anaconda's vaak bestempeld als 'menseneters' met verschillende niet geverifieerde meldingen van mensen die door deze reuzenslangen zijn opgegeten. Wetenschappers concluderen dat het niet onmogelijk is voor een anaconda om een mens te consumeren, omdat deze slangen een prooi eten die harder en sterker is dan mensen. Nochtans, aangezien mensen en anaconda's zelden op elkaar reageren, worden anaconda's niet gebruikt om mensen als prooi te herkennen en dus is de kans dat anaconda's mensen eten laag.
