10 Schattige Wombat Weetjes – Het Enige Dier Met Kubusvormige Poep

De schattige, wollige wombat is een buideldier dat alleen in Australië en op Tasmanië voorkomt. Hij lijkt op een kruising tussen een beer (zij het een kleintje) en een das. Wombats (Vombatidae) behoren tot de orde van de klimmende muildieren, maar klimmen is niet bepaald hun favoriete bezigheid. Dat kan worden verklaard door het feit dat de wombat er niet erg goed in is… Maar hij kan graven als de beste! Hun holen, waarin ze het grootste deel van de dag doorbrengen, kunnen tot 3 meter diep zijn en de bijbehorende gangen kunnen tot 200 meter lang zijn. Wil je meer weten over de wombat? Lees dan snel verder!

10. De wombat is een vegetariër

Wombats zijn herbivoren en leven op een strikt plantaardig dieet. s Nachts komen wombats uit hun holen en foerageren naar grassen, knollen en wortels. In de winter komt de wombat soms ook overdag tevoorschijn, om even te zonnebaden of om wat voedsel te halen. De spijsvertering van een wombat is traag, het duurt wel 14 tot 18 dagen voor een wombat iets verteerd heeft, en hij heeft een zeer lage energiebehoefte. Hierdoor besteedt de wombat minder tijd aan het zoeken naar voedsel en het eten van zichzelf, dan andere planteneters van vergelijkbare grootte.

9. De tanden van een wombat blijven groeien

Net als bij een cavia, blijven de tanden van een wombat zijn hele leven doorgroeien. Hoe komt het dan dat er geen wombats rondlopen met enorme over- en/of onderbijten? Door op grassen, schors en wortels te kauwen, houdt de wombat de groei van zijn tanden onder controle.

8. Wombats maken kubusvormige poep

De wombat is het enige dier ter wereld dat kubusvormige drollen legt. Het zijn ook zeer droge uitwerpselen, omdat wombats tijdens het lange verteringsproces alles uit hun voedsel halen wat eruit gehaald kan worden, tot de laatste druppel water aan toe. Door de manier waarop de darmen zich uitrekken, ontstaan er uiteindelijk kubusvormige uitwerpselen. Wombats hebben dus geen vierkante anus, zoals een tijdlang werd gedacht, en ze draaien er ook niet omheen nadat ze hebben gepoept. De uitwerpselen van wombats die in dierentuinen leven zijn soms minder kubusvormig, waarschijnlijk omdat deze dieren meer vocht kunnen opnemen.

7. Wombats krijgen meestal maar één jong

Tweelingen zijn zeer zeldzaam in de wombatwereld. Gewoonlijk hebben de vrouwtjes maar één jong per keer. Dat jong is, net als veel andere buideldieren, nog erg klein. Een wombatjong weegt ongeveer 2 gram en is ongeveer 2 centimeter groot. Maar hoe klein het jong ook is, het weet al meteen naar de buidel van moeder te kruipen om aan een tepel te zuigen. Het jong blijft zes tot tien maanden in de buidel, en blijft dan nog een tijdje knus in de ondergrondse nestkamer. Ma Wombat blijft het jong spenen tot het ongeveer vijftien maanden oud is. Daarna is het tijd om op eigen benen te staan.

6. De opening van het buidelzakje wijst naar achteren

Hoe voorkom je dat een jonge wombat onder het vuil komt te zitten tijdens het graven? Daar is over nagedacht in “het ontwerp” van de wombat. De opening van de buidel wijst namelijk naar achteren, zodat er tijdens het graven en uitgraven van gangen en forten geen zandkorrel op het jong terechtkomt.

5. Er zijn nog drie soorten wombats in leven

Er leven momenteel nog drie soorten wombats in Australië: de gewone wombat, de noordelijke breedneuswombat en de zuidelijke breedneuswombat. De gewone wombat heeft geen haar op zijn neus, maar de twee breedneuswombatsoorten wel. Het voortbestaan van de noordelijke breedneuswombat wordt ernstig bedreigd. Er zijn waarschijnlijk nog maar ongeveer zeventig exemplaren in leven, waarmee het een van de zeldzaamste grote zoogdieren ter wereld is. De afname van het aantal noordelijke breedneuswombats is gedeeltelijk te wijten aan de concurrentie die het buideldier ondervond na de introductie van konijnen en schapen in Australië. Bovendien werd zijn favoriete voedsel (inheemse grassen) vervangen door Afrikaans buffelgras. Nu komt deze wombatsoort alleen nog voor in het Epping Forest National Park.

4. De wombat is nogal op zichzelf

De wombat leeft in principe solitair. Alleen tijdens het paarseizoen zoeken ze elkaars holen op. Volwassen mannetjes staan bekend om het verjagen van andere dieren uit hun leefgebied. De zuidelijke breedneuswombat houdt wel van wat gezelschap en deelt zijn hol met vijf tot tien andere wombats.

3. Ze kunnen een behoorlijke indruk maken

Ondanks hun nogal mollige uiterlijk en relatief korte poten zijn wombats behoorlijk snelle zoogdieren. Ze lopen geen marathons, maar op korte afstanden halen ze snelheden tot wel 40 kilometer per uur!

2. Hij keert zijn vijand de rug toe

Dingo’s en Tasmaanse duivels zijn de voornaamste vijanden van de wombat. Wanneer deze roofdieren het hol bezoeken, draait de wombat zich om en sluit de opening met zijn stevig gebouwde rug. Moeder natuur heeft de rug van wombats voorzien van een speciale combinatie van kraakbeen en bot, met daaroverheen een zeer harde huid. Zo fungeert zijn rug eigenlijk als een soort schild.

1. Geen opgezet dier, maar een wild dier

Zijn aanbiddelijke verschijning levert de wombat veel ongewenste aandacht op. Toeristen willen maar al te graag een selfie nemen met een van deze buideldieren. Ze vallen de wombats lastig als ze voorbij lopen en pakken ze zelfs op, vergetend dat het om een wild dier gaat en niet om een opgezet dier. Vooral op Maria-eiland, een eiland waar veel wombats en andere typisch Australische dieren voorkomen, zijn overenthousiaste toeristen echt te ver gegaan. Tasmanië heeft daarom in 2019 een oproep gedaan aan vakantiegangers om een eed af te leggen waarin zij beloven de harige en gevederde bewoners van het eiland met rust en in het wild te laten.