
Top 10 Dieren Die Het Beste Kunnen Ruiken
Mensen mogen dan wel de meest intelligente wezens zijn die op aarde rondlopen, maar andere leden van het dierenrijk mogen ook niet worden onderschat. Duizenden jaren van evolutie hebben hen griezelige vermogens gegeven die hun soort in staat stelden te overleven. Deze vaardigheden hebben hen in staat gesteld om te jagen op voedsel, roofdieren te vermijden of een partner te vinden om het voortbestaan van hun soort te garanderen.
Een van de meest interessante vaardigheden die door sommige dieren zijn ontwikkeld is een uitstekend reukvermogen. Deze super snuffelaars gebruiken hun neus om een maaltijd van ver te kunnen ruiken of om gevaar te bespeuren. Hier is een lijst van dieren met de sterkste en beste reukzin in het dierenrijk.
10. Gambiahamsterrat

Deze kleine snuffelaars die inheems zijn in Centraal-Afrika hebben misschien een slecht gezichtsvermogen, maar ze hebben een machtig reukvermogen om het goed te maken. Deze knaagdieren ter grootte van een kat hebben een geweldig reukvermogen, zozeer zelfs dat velen zijn getraind om landmijnen en begraven explosieven die zijn overgebleven van oorlogen op te sporen. Veel van deze knaagdieren werden gebruikt in landen als Cambodja, Angola en Mozambique en sommige werden zelfs getraind om tuberculose (TB) op te sporen aan de hand van stalen uit het ziekenhuis.
9. Grizzlybeer

Beren staan bekend om hun griezelige geurzin die voedsel van kilometers afstand kan detecteren, maar er is één soort grote, stoere beren die opvallen als het gaat om de geur. De grizzlybeer die overal in Noord-Amerika worden gevonden, hebben een reukzin die sterker is dan die van de bloedhond. Beren hebben over het algemeen meer geurreceptoren dan welk ander landdier dan ook. Het geurgedeelte van de neus van een grizzly is honderd keer zo groot als dat van de mens.
8. Witte haai

De geur is de meest kritische eigenschap van de haai. Deze grote roofdieren, waarvan wordt aangenomen dat ze veel ouder zijn dan dinosaurussen, hebben hun reukzin ontwikkeld om zelfs maar een enkele druppel bloed te detecteren die in 10 miljard druppels water drijft. Ze worden vaak aangeduid als een zwemneus, omdat ze zelfs een kleine hoeveelheid bloed en andere stoffen uit honderden meters kunnen snuiven. Hun neusgaten aan de onderkant van hun snuit hebben neuszakken gevuld met zintuiglijke cellen. Deze leiden tot de ontwikkelde reukkolf van het dier.
7. Kiwi's

Deze unieke vluchtloze vogels die in Nieuw-Zeeland voorkomen, hebben een eigenaardige snavel die een speciaal doel dient. Hoewel ze geen goed gezichtsvermogen hebben, geeft de snavel van de kiwi's hen een uitstekend reukvermogen. Wetenschappers hebben ook ontdekt dat hun snavels zintuiglijke kuilen hebben die hen in staat stellen om prooien te voelen die zich ondergronds voortbewegen. De hersenen van de kiwi's hebben ook delen die gewijd zijn aan de geur en de reukkolf is een van de grootste bij vogels. Het stelt hen in staat om voedsel van onder de grond en in bossen en bladafval te lokaliseren.
6. Bloedhond

Bloedhond puppy. Een bloedhond wordt vaak aangeduid als een neus die aan een hond vastzit, omdat deze honden het verbazingwekkende vermogen hebben om met hun neus een terrein te scannen. Ze hebben grote en zeer gevoelige geurmembranen die bestaan uit ongeveer 230 miljoen geurreceptoren en ze kunnen een geur opsporen die meer dan 13 dagen oud is. Ze staan erom bekend dat ze een geurspoor meer dan 200 kilometer lang kunnen volgen. Je ziet vaak dat wetshandhavers deze honden gebruiken om de plaats van een misdrijf te onderzoeken, op criminelen te jagen of vermiste personen te vinden. Ze hebben een belangrijke rol gespeeld in de wetshandhaving met de mogelijkheid om oude sporen op te sporen die honderden uren oud zijn.
5. Roodkopgier

Deze grote, kale, boemerangvleugelige vogels volgen hun volgende maaltijd met behulp van hun reukzin. Ze hebben een duidelijk geprononceerde neusholte en een grote reukkolf die vier keer zo groot is als die van zwarte gieren' met twee keer zo veel mijterrcellen die informatie van de reukreceptoren doorgeven aan de hersenen. Ze kunnen dode dieren van meer dan een kilometer afstand ruiken. Ze kunnen de zwavelhoudende chemische verbindingen ruiken van bovenaf in de lucht en rondcirkelen tot ze de bron van de geur hebben gevonden.
4. Chinese zijdevlinder

Een mannelijke Chinese zijdevlinder heeft geen neus maar heeft prominente antennes die geoptimaliseerd zijn voor geurherkenning. Hun grote, uitgebreide, vederlichte antennes zijn gevuld met geurreceptoren die hen in staat stellen om een enkel feromoongeurdeeltje van een vrouwtje op meer dan 11 kilometer afstand te detecteren. Ze gebruiken de antenne om moleculen van vrouwelijke geslachtshormonen uit de lucht op te sporen, zelfs op grote afstand. De vrouwtjes daarentegen gebruiken de geur van een mannelijke Chinese zijdevlinder om zijn voortplantingsgeschiktheid te controleren.
3. Basset hound

Deze honden hebben net als de bloedhond een serieuze reukzin. Ze zijn klein en liggen laag op de grond waardoor ze goed aangepast zijn aan het volgen van sporen. Hun enorme oren hangen over de grond en brengen de geur naar zijn neus. De rimpelige huid rond het gezicht en de nek vangen de geur op en helpen de geur dicht te houden als deze een spoor volgt. Dit is de reden waarom ze zo goed presteren in de sport van het geurwerk en het volgen van een geur.
2. Slangen

Slangen hebben over het algemeen een sterk reukvermogen dat ze gebruiken om hun slechte gezichtsvermogen en beperkt gehoor goed te maken. Terwijl ze ook geuren door hun neus ruiken, wordt dit gevoel versterkt door een paar organen die zich op het gehemelte van hun mond bevinden. Dit wordt het 'orgaan van Jacobson' genoemd. Wanneer ze iets ruiken, slaan ze hun tong op om meer over de geur op te pikken. Hun gevorkte tongen hebben een paar tanden die geurmoleculen uit de lucht oppikken. Hun hersenen verwerken de geur snel om het spoor van een prooi te volgen.
1. Afrikaanse olifanten

Uit een recent onderzoek is gebleken dat de Afrikaanse olifant de sterkste reukzin heeft in het dierenrijk. Wetenschappers hebben ontdekt dat ze het grootste aantal genen (ongeveer 2.000) hebben die geassocieerd zijn met de reukzin, ongeveer vijf keer zoveel als mensen en twee keer zoveel als honden. Het is bekend dat de neusgaten van een olifant, die zich op het puntje van de lange slurf bevinden, waterbronnen tot 19,2 km verderop kunnen detecteren.