Top 10 Grootste Vliegdekschepen Ter Wereld
Vliegdekschepen spelen een belangrijke rol in militaire operaties. Gevechtsvliegtuigen en helikopters kunnen vanaf deze gigantische schepen opstijgen en landen. Vliegdekschepen zorgen ervoor dat het bereik van de luchtmacht enorm wordt vergroot. In de Eerste Wereldoorlog verschenen de eerste schepen die een paar vliegtuigen konden meenemen. Na de Eerste Wereldoorlog kwam de ontwikkeling van de vliegdekschepen op gang. Dit zijn de top 10 grootste vliegdekschepen ter wereld.
10. Chakri Naruebet - 183 meter
De Chakri Naruebet werd in 1994 in Spanje gebouwd en diende voor het eerst bij de Spaanse marine. In 1997 kocht de Thaise regering het vliegdekschip uit Spanje. Deze aankoop was bedoeld om de groeiende militaire macht van Thailand aan te tonen. De Chakri Naruebet was het eerste vliegdekschip dat eigendom was van een land in Zuidoost-Azië. Toen de economische crisis eind jaren negentig ook Thailand trof, zette de Thaise regering alle grote plannen voor de Chakri Naruebet voorlopig in de ijskast. Vandaag de dag vaart de Chakri Naruebet bijna uitsluitend om de Thaise koninklijke familie te vervoeren. Er is geen enkel vliegtuig op het grote vliegdekschip. De Chakri Naruebet is 183 meter lang en 22 meter breed. De cilinderinhoud is 10.000 ton. Het schip bereikt een snelheid van 26 knopen.
9. Cavour - 244 meter
De Cavour is een vliegdekschip van de Italiaanse marine. De lancering vond plaats op 20 juli 2004. In 2009 nam de Italiaanse marine het schip in gebruik en twee jaar later werd de Cavour het vlaggenschip van de Italiaanse vloot. De thuishaven van de Cavour is La Spezia, een stad aan de westkust van Italië. De Cavour is ontworpen om militaire operaties uit te voeren met tien vliegtuigen en twaalf helikopters. Het vliegdekschip kan ook 24 tanks, meer dan 100 militaire terreinvoertuigen of 50 gepantserde voertuigen vervoeren. De eerste missie van de Cavour was echter niet van militaire, maar van humanitaire aard. In 2010 stuurde de Italiaanse regering de Cavour met manschappen en materieel naar Haïti om hulp te bieden na een grote aardbeving. Het vliegdekschip is 244 meter lang en 39 meter breed.
8. Charles de Gaulle - 262 meter
Dit is het eerste vliegdekschip van de Franse marine dat gebruik maakt van nucleaire aandrijving. De bouw van het schip begon in 1989, maar pas op 18 mei 2001 kwam het voltooide schip in de vaart. 40 vliegtuigen passen op de Charles de Gaulle, waaronder de Franse gevechtsvliegtuigen Dassault Rafale en Dassault Super-Etandart. De Amerikaanse radarvliegtuigen E-2C Hawkeye en de Franse Dauphin helikopters worden ook ingezet op de Charles de Gaulle. Tijdens de bouw bleek het noodzakelijk om de oorspronkelijke plannen te wijzigen. De ingenieurs breidden het dek uit en brachten ook andere schroeven aan, omdat de originele schroeven gebreken vertoonden. De bouw van het vliegdekschip kostte daarom veel meer dan oorspronkelijk was ingeschat. De lengte van de Charles de Gaulle bereikt 262 meter. De breedte van de romp is 31,5 meter, terwijl de breedte van het vliegdek toeneemt tot 64,36 meter. Het schip heeft een diepgang van 9,43 meter en heeft een maximale snelheid van 27 knopen.
7. Sao Paulo - 266 meter
Dit vliegdekschip behoorde eerst tot de Franse marine, onder de naam 'Foch'. De Fransen gebruikten het schip van 1963 tot het jaar 2000. Daarna nam de bovengenoemde 'Charles de Gaulle' de plaats in van de Foch. De Fransen verkochten de Foch voor 12 miljoen dollar aan de Braziliaanse marine, die het schip de naam 'Sao Paulo' gaf. Brazilië wilde oorspronkelijk Sao Paulo grondig vernieuwen, zodat het vliegdekschip tot minstens 2039 in dienst kon blijven. Dit bleek echter te duur. De Sao Paulo werd daarom in 2017 uit de vaart genomen. Door deze beslissing blijven de Verenigde Staten de enige natie op het westelijk halfrond die vliegdekschepen in dienst heeft. Sao Paulo was 266 meter lang en 51 meter breed. Het schip bereikte een maximale snelheid van 30 knopen.
6. INS Vikramaditya – 283,5 meter
Het vlaggenschip van de Indiase marine, de INS Vikramaditya, is sinds 2013 in gebruik. De naam 'Vikramaditya' is Sanskriet voor 'Zo dapper als de zon'. Het schip deed eerder dienst in de Sovjet-Russische marine en daarna in de Russische marine onder de naam 'Baku'. India kocht het vliegdekschip van de Russen in 2004 voor 2,35 miljard dollar. Het schip werd grondig opgeknapt en vernieuwd. Na vele vertragingen, discussies over het budget en de nodige tests werd de INS Vikramaditya uiteindelijk in 2013 door de Russen aan India geleverd. Sinds 14 juni 2014 maakt het vliegdekschip volledig deel uit van de Indiase vloot. De INS Vikramaditya is 283,5 meter lang en tot 59,8 meter breed. Het schip bereikt een maximale snelheid van meer dan 30 knopen. De Vikramaditya kan 36 vliegtuigen bevatten.
5. Queen Elizabethklasse – 284 meter
Het Verenigd Koninkrijk introduceert twee nieuwe Queen Elizabethklasse vliegdekschepen. Het is de bedoeling dat twee schepen van deze klasse na 2020 volledig operationeel zijn. Het eerste schip, de HMS Queen Elizabeth, is sinds 2017 in gebruik. Tegen 2020 moet dit schip volledig uitgerust zijn met de geplande vliegtuigen en helikopters. De verwachting is dat dit 40 F-35 Lightning II gevechtsvliegtuigen zullen zijn, samen met vier helikopters. De schepen van de Queen Elizabethklasse bereiken een lengte van 284 meter, zijn tot 70 meter breed en bereiken 25 knopen.
4. Liaoning - 304,5 meter
Dit grote vliegdekschip kreeg de naam van de Chinese provincie waarin het is gebouwd, Liaoning. Het schip kwam in 2013 in dienst van het Chinese leger. Oorspronkelijk was het bestemd voor de Sovjet-Unie, met de naam 'Varyag'. Het schip werd in 1988 te water gelaten, maar moest nog worden voltooid. Na de ontbinding van de Sovjet-Unie kwam het schip in handen van Oekraïne. In 1998 kocht China het onafgewerkte vliegdekschip van Oekraïne voor 20 miljoen dollar. De onafgewerkte kolos werd langs de kust van Afrika naar China gesleept. Op 25 september 2012 nam de Chinese marine het schip eindelijk in gebruik, met de nieuwe naam 'Liaoning'. Het vliegdekschip was oorspronkelijk bedoeld als opleidingsschip om ervaring op te doen met vliegdekschepen. Sinds 2018 zijn er inspanningen geleverd om de Liaoning verder te moderniseren. De Liaoning bereikt een lengte van maar liefst 304,5 meter. Het vliegdekschip is maximaal 75 meter breed met een diepgang van 10,5 meter. De topsnelheid is meer dan 32 knopen.
3. Admiraal Koeznetsov - 306 meter
Zoals de naam al doet vermoeden, is de Admiraal Koeznetsov een vliegdekschip van de Russische marine. Het is overigens het enige vliegdekschip en tevens het vlaggenschip van de Russische vloot. De bouw van de Admiraal Koeznetsov begon in 1982, maar het schip werd pas in 1990, na de ineenstorting van de Sovjet-Unie, in gebruik genomen. Het schip was het zusterschip van de Varyag, de latere Liaoning, die bij de val van de Sovjet-Unie nog niet was voltooid. De Admiraal Koeznetsov werd genoemd naar de opperbevelhebber van de Sovjet-Russische vloot tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het vliegdekschip heeft in de loop der jaren een aantal dingen meegemaakt. In 2009 lekte het zo'n 300 ton stookolie ten zuidwesten van Ierland. In 2018 werd het beschadigd in een dok in Moermansk. In 2019 brak er een brand uit in de machinekamer. De Admiraal Koeznetsov werd onder andere ingezet bij operaties in Syrië. Het schip is 306 meter lang, 72 meter breed en vaart met een topsnelheid van 29 knopen.
2. Nimitzklasse - 317 meter
De Nimitz-klasse is een familie van tien door kernenergie aangedreven supervliegtuigen van de Verenigde Staten. De schepen hebben twee kernreactoren aan boord en hoeven slechts om de vijftien jaar hun brandstof bij te vullen. In 1975 nam de Amerikaanse marine het eerste schip van haar klasse in gebruik; het voorlopig laatste exemplaar werd in 2010 in gebruik genomen. Nimitz-vliegdekschepen namen deel aan operaties in onder andere Irak en Afghanistan. Ongeveer 85 vliegtuigen of helikopters passen op een Nimitz. De mastodons zijn 317 meter lang, hebben een diepgang tot 12,5 meter en varen met een maximale snelheid van 31,5 knopen.
1. Gerald R. Ford-klasse - 337 meter
Tot 2017 waren de Nimitz-klasse schepen de grootste vliegdekschepen ter wereld. Maar het nieuwe vliegdekschip Gerald R. Ford veranderde dat. Dit schip was het eerste van een gloednieuwe klasse die de Nimitz-klasse volgde. De schepen van deze familie hebben twee moderne kernreactoren. De schepen van Gerald R. Ford kosten ongeveer 13 miljard dollar. Ze kunnen aan boord van 75 vliegtuigen en helikopters. Het zijn de grootste en duurste vliegdekschepen die ooit voor de Amerikaanse marine zijn gebouwd. De schepen zijn maar liefst 337 meter lang. De maximale breedte van het dek is 78 meter. Ondanks hun enorme omvang bereiken de schepen snelheden van meer dan 30 knopen.