Top 10 Diepste Plekken In De Oceaan
De oceanen en zeeën rond de continenten bieden een aantal wonderen, waarvan vele nog door de mens moeten worden ontdekt. De uitgestrekte watermassa's die meer dan 70% van de oppervlakte van de planeet beslaan en ongeveer 1,35 miljard kubieke kilometer water bevatten, hebben plateaus, valleien, vlaktes, bergen en geulen in hun bekken, net zoals ze zich op de toplaag van de aarde bevinden. En, interessant genoeg, zijn de onderwatergebergten, vlaktes etc. enorm groot in vergelijking met die op het droge. De bergen die zich op het oceaanbekken bevinden zijn hoger dan de bergen die we op het land zien, en op dezelfde manier zijn de vlakten vlakker en dus zijn de geulen veel dieper. Van alle kenmerken die de oceanen bieden, is het juist de diepte van deze waterlichamen die ze zo betoverend maakt. Inderdaad, de oceaan is diep en de gemiddelde diepte van de oceanen en de zeeën rond de continenten is ongeveer 3,5 km. In feite wordt het deel van de oceaan dat dieper is dan 200 meter beschouwd als de "diepzee". Een deel van de oceanen gaat echter tot op enkele kilometers diepte. Maar wat is het diepste deel van de oceaan precies? Wetenschappelijk gezien verwijst het diepste deel van de oceaan naar de maximale diepte van een punt dat kan worden bereikt of gedefinieerd. Elk van die diepste delen van de oceaan wordt aangeduid als diepe geulen. De bodem van de diepste zeegat is bekend als de hadale zone en is het resultaat van het storten van geulen die ontstaan door het verschuiven van tektonische platen. Op dit moment zijn er 46 hadal habitats in de oceanen en de mens weet heel weinig over deze gebieden, omdat het erg moeilijk is om deze delen van de oceanen te bestuderen. Hier is een lijst van tien van zulke punten die de diepste plekken van de oceanen markeren.
10. Peru-Chilitrog
De Peru-Chilitrog, ook wel de Atacamatrog, ligt ongeveer 160 km voor de kust van Peru en Chili in het oosten van de Stille Oceaan. Peru-Chilitrog heeft een maximale diepte van 8.06 km onder de zeespiegel. Het diepste punt van de trog staat bekend als Richards Deep. De geul meet ongeveer 5.900 km lang en 64 km gemiddeld breed, terwijl hij een oppervlakte van ongeveer 590.000 vierkante kilometer beslaat. De Atacamatrog werd gevormd als gevolg van een gelijklopende grens tussen de subductie van de Nazcaplaat onder de Zuid-Amerikaanse plaat.
9. Zuid-Sandwichtrog
De diepste trog in de Atlantische Oceaan na Trog van Puerto Rico, Zuid-Sandwichtrog ligt op een diepte van ongeveer 8.42 km, beschreven als Meteor Deep en loopt over meer dan 956 km, waardoor het een van de meest opvallende troggen ter wereld is. Gelegen op 100 km ten oosten van de Zuid-Sandwicheilanden in de zuidelijke Atlantische Oceaan, werd deze geul gevormd door de subductie van het zuidelijkste deel van de Zuid-Amerikaanse Plaat onder de kleine Zuid-Sandwichelplaat. Deze Zuid-Sandwichtrog wordt ook geassocieerd met een actieve vulkanische boog.
8. Trog van Puerto Rico
Gelegen tussen de Caribische Zee en de Atlantische Oceaan, markeert de Trog van Puerto Rico het diepste punt in deze regio en het achtste diepste punt dat op het aardoppervlak te vinden is. Deze trog ligt op een diepte van 8.64 km, is gesignaleerd bij Milwaukeediepte en meet een lengte van meer dan 800 km. Deze trog is verantwoordelijk voor vele tragische tsunami's en aardbevingen in deze regio. De inspanningen om deze trog volledig in kaart te brengen zijn al geruime tijd aan de gang. Het was de Franse bathyscaphe Archimède die in 1964 voor het eerst probeerde de zeebodem te verkennen en in 2012 werd een robotvoertuig naar de geul gestuurd om de kenmerken van de geul te bestuderen.
7. Japantrog
Een andere diepe onderzeese trog ten oosten van de Japanse eilanden, de Japantrog maakt deel uit van de Pacifische Ring van Vuur (Ring of Fire) in het noorden van de Stille Oceaan. Met een maximale diepte van 9 km strekt de Japanse trog zich uit van de Koerilen eilanden tot de Bonin-eilanden en is tevens het verlengstuk van de Koerilentrog en de Izu-Ogasawara Trench (Trog) in respectievelijk het noorden en het zuiden. De geul werd gevormd door de subductie van de oceanische Pacific plaat onder de continentale Okhotsk-plaat. En het zijn de tsunami's en aardbevingen die leiden tot de beweging op de subductiezone met de Japantrog.
6. Izu-Ogasawara Trench
De Izu-Ogasawara Trench ligt in het westen van de Stille Oceaan en heeft een maximale diepte van 9.78 km. Ook bekend als Izu-Bonin Trench, deze diepe trog strekt zich uit van Japan tot het noordelijke deel van de Marianentrog en is tevens een verlengstuk van de Japantrog. Naast de Izu-Ogasawara Trench, herbergt de westelijke Stille Oceaan de Izu Trench en de Bonin Trench.
5. Kermadec Trench
Een andere onderzeese trog ligt op de bodem van de Stille Zuidzee, de Kermadec Trench strekt zich uit over ongeveer 1.000 km tussen de Louisville Seamount Chain (een onderzeese ketting van meer dan 70 onderzeese bergen in de zuidwestelijke Stille Oceaan) en het Hikurangi Plateau. Gevormd door de subductie van de Pacifische plaat onder de Indo-Australische Plat, de Kermadec Trench heeft een maximale diepte van 10.04 km. Samen met de Tongatrog in het noorden creëert de Kermadec Trench het 2000 km lange, bijna-lineaire Kermadec-Tonga subduction zone. De geul is ook de thuisbasis van verschillende soorten, waaronder een soort Alicella gigantea (vlokreeftensoort), die ongeveer 34 cm lang is, aan de onderkant van de geul. Een paar jaar geleden was de Kermadec Trench in het nieuws nadat de Nereus, een onbemande onderzoeksonderzeeër, geïmplodeerd was vanwege de hoge druk op een diepte van 9.990 meter tijdens het uitvoeren van verkenningen in de Kermadec Trench.
4. Koerilentrog
Een ander diepste deel van de oceaan die tot de Stille Oceaan behoort, deze plek ligt op een aanzienlijke diepte van 10.5 km onder de zeespiegel. Vlakbij de Koerilen-eilanden en voor de kust van Kamtsjatka ligt deze trog, die verantwoordelijk is voor een aantal vulkanische activiteiten op de bodem van de oceanen in de regio. De geul werd gevormd door de subductiezone die werd ontwikkeld in het late Krijt, waardoor de Koerilen-eilanden en de Kamtsjatka-vulkanische bogen ontstonden.
3. Filipijnentrog
Het derde diepste punt ter wereld, de Galathea diepte in de Filipijnentrog, ligt 10.54 km onder de zeespiegel. Deze onderzeese put, ook bekend als Mindanaotrog, ligt in de Filippijnse Zee en is in het oosten van de Filippijnen 1.320 km lang en 30 km breed. Deze geul is onder andere prominent aanwezig in de Filippijnse Zee en is ontstaan door een botsing tussen de Euraziatische plaat en de kleinere Filippijnse plaat. De andere grote loopgraven in de Filippijnse zee zijn Manilla Trench East Luzon Trench, Negros Trench, Sulu Trench en Cotabato Trench. Men zegt dat de wetenschappers de Filipijnentrog als het diepste punt van de planeet beschouwden tot 1970. Volgens de wetenschappers is de Filipijnentrog jonger dan 8-9 miljoen jaar geleden.
2. Tongatrog
Gelegen in het zuidwesten van de Stille Oceaan en aan het noordelijke uiteinde van de Kermadec Tonga Subduction Zone, ligt de Tongatrog ongeveer 10.882 km onder de zeespiegel. Het diepste punt van de Tongatrog, bekend als de Horizon Deep, wordt beschouwd als het op één na diepste punt op aarde na de Challenger Deep en de diepste plek op het zuidelijk halfrond. Op een afstand van 2500 km van het Noordereiland van Nieuw-Zeeland ten noordoosten van het eiland Tonga, werd de Tongatrog gevormd door de subductie van de Pacifische Plaat door de Tonga-plaat. Onderzoekers hebben ook ontdekt dat deze plaatbewegingen grote vulkanen veroorzaken in de Japantrog en in de Marianentrog. Volgens zeewetenschappers herbergt het sediment van de Horizon Deep een gemeenschap van rondwormen.
1. Marianentrog
De Marianentrog, gelegen in het westen van de Stille Oceaan, wordt beschouwd als het diepste deel van het aardoppervlak. In feite is het de Challenger Deep in de Marianentrog die bekend staat als het diepste punt. De trog is een halvemaanvormig litteken en meet gemiddeld ongeveer 2.550 km lang en 69 km breed en heeft een maximale diepte van 10.91 km bij de Challenger Deep. Tegelijkertijd hebben enkele andere inspanningen het diepste gedeelte op 11.034 km gemeten. De diepe gaten in de Marianentrog werden gevormd door de botsing van convergerende platen van de oceanische lithosfeer. Tijdens de botsing daalt één plaat af in de mantel en de neerwaartse doorbuiging vormt een trog bij de contactlijn tussen de platen. Op de bodem van de Marianentrog is de dichtheid van het water met 4,96% toegenomen door de hoge druk op de zeebodem. De expedities die op verschillende momenten zijn uitgevoerd, hebben echter de aanwezigheid van grote wezens zoals een platvis, grote garnalen, enorme schaaldieren en zelfs een ongeïdentificeerd type sakdolven waargenomen.